Za naszą wschodnią granicą trwa
wojna, która na długie lata zmieni
geopolityczny kształt kontynentu.
Jednocześnie rozstrzygają się losy
nowej polityki klimatycznej UE oraz
funduszy unijnych, które priorytetowo
powinny wspierać zieloną transformację
i wspólnoty energetyczne.
Powinniśmy budować gospodarkę
opartą na unijnej solidarności i zielonej,
prospołecznej transformacji energetycznej.
Potrzebujemy współpracy i wspólnoty, aby sprostać wyzwaniom.
Każdy ocieplony dom, każdy panel słoneczny
czy wspólnota energetyczna
chronią obywateli przed skokami cen
paliw kopalnych oraz wysokimi kosztami
energii, chronią klimat i jednocześnie
promują i wspierają pokój.
Na świecie wspólnoty energetyczne
z powodzeniem działają od lat. Są
bardziej demokratyczne, obywatelskie
i sprawiedliwe. W Polsce są jednak nowym
zjawiskiem, a pionierzy nie mają łatwo. Muszą się mierzyć z brakiem instytucjonalnego
wsparcia i piętrzącymi
się barierami prawnymi.
2 czerwca w Warszawie odbyła się konferencja
dotycząca energetyki obywatelskiej.
Miała ona na celu pobudzenie
dyskusji i przybliżenie tych zagadnień
każdemu zainteresowanemu tematyką
energetyki społecznej. W wydarzeniu
brali udział przedstawiciele Komisji
Europejskiej, Parlamentu, rządu, samorządowcy,
naukowcy oraz działacze
organizacji społecznych.
Spotkanie odbyło się w formie trzech
sesji.
Sesja I – Panel polityczny o energetyce
obywatelskiej w Polsce – Jak wpisać
demokrację energetyczną w nowe
zielone bezpieczeństwo?
Sesja II – Doświadczenia wspólnot
energetycznych w Europie – zwalczanie
ubóstwa energetycznego; produkcja,
magazynowanie, dystrybucja
czystej energii; poprawa efektywności
energetycznej na poziomie lokalnym
i regionalnym.
Sesja III – Możliwości i bariery rozwoju
wspólnot energetycznych w Polsce
w kontekście regulacji Unii Europejskiej.
